Guns, germs and steel

13 november 2016 - Adelaide, Australië


Woensdag 9 november was een ongeluksdag. Doordat het regende liep mijn telefoon onderweg naar het vliegveld - waar ik twee uur te vroeg aankwam - waterschade op waardoor ik deze niet meer kon gebruiken. Diezelfde dag werd Trump verkozen tot president van Amerika, president of the world. Op weg naar Adelaide had ik de verkiezingsstand een beetje kunnen volgen... In het hostel had de eigenaar mij verteld dat met een meerderheid in Florida de overwinning voor Clinton veilig zou zijn en dat het zeer waarschijnlijk was dat dit zou gebeuren. Toen ik op het vliegveld het nieuws zag, stonden de democraten dan ook voor. Aangekomen bij mijn tussenstop in Melbourne zag ik dat de republikeinen voorstonden - ik moest even in mijn ogen wrijven - nadat een meerderheid in Florida op hem had gestemd. In de bus naar mijn hostel in Adelaide werd deze nachtmerrie bevestigd, Trump had gewonnen. 

Gelukkig maakte de sfeer in Adelaide veel goed. Het is een ruim opgezette stad met veel bezienswaardigheden. De botanische tuin en het Zuid-Australisch museum waren mijn favorieten. Het museum herbergt een schat aan fossielen, waarvan een aantal is geopaliseerd. Dit betekent dat ze door een combinatie van water en silicium zijn gekristalliseerd. Prachtig om te zien! 

Zo waren er ook dierfossielen van uitgestorven megafauna waaronder buideldierskeletten. De vraag blijft: zijn deze uitgestorven door klimaatverandering of menselijk toedoen? Een gezamenlijke vondst van fossielen van dierenbotten en jachtwerktuigen in Zuid-Australië laat hier nieuw licht over schijnen. Toevallig lees ik hier een boek over waarin de schrijver eveneens redeneert dat de komst van de mens de oorzaak is. Hij schrijft hierover om een overkoepelende vraag te beantwoorden: "waarom hebben westerlingen andere continenten - zoals Australië - gekolonialiseerd en niet andersom?" Een van de basisredenen heeft met dit uitsterven te maken. Denk daar maar eens over na!

Een gevolg van dit uitsterven kwam naar voren in een uitgebreide tentoonstelling - in datzelfde museum - over Aboriginals, en hun cultuur en werktuigen. Ondanks dat zij ruim 40.000 jaar geleden al in Australië leefden, kwamen ze niet verder dan het ontwikkelen van schilden, speren en boemerangs. Zij waren dan ook uiteraard geen partij voor de kolonisten met "guns, germs and steel" (de titel van het eerder genoemde boek). 

Aidelaide was mijn laatste stop voor mijn start als als vrijwilliger in Gluepot reserve. Hopelijk lukt het me om tussentijds een nieuw bericht te uploaden. Hoe dan ook, ik heb mijn reserve-telefoon teruggevonden dus contact met Nederland zal er zijn!
 

Foto’s

3 Reacties

  1. Caroline Boom:
    13 november 2016
    Hello dear Tom,
    Wat heerlijk om op zondagmorgen al weer je nieuwe reisverhaal te lezen! Geweldig hoe je ons 'meeneemt' bij deze prachtige reis.
    Misschien kun jij ook ooit een boek gaan schrijven, het latent van schrijven heb je (Freinetkind ;).
    Ook wij waren in shock na de verkiezingsuitslag, die hele dag was er al een angstig sfeertje dat het onwerkelijke zou gaan gebeuren. De kinderen in mijn klas waren 'gewoon' bang, kun je nagaan wat een impact dit heeft. Ik hoop van harte dat deze vreselijke Trump niet de macht heeft, waar wij voor vrezen. Laat 't niet the man of guns zijn...

    Zo te horen is Adelaide ook de moeite waard om op mijn bucketlijst te zetten.

    Hier kwam de Sint aan in Maassluis en was het beslist geen Zwarte dag ;-)
    Jammer wel dat de kindertjes inmiddels door detectiepoortjes moeten lopen alvorens aan het feest te kunnen deelnemen.

    Vrijdag was het wel een zwarte dag voor de bruine lijster (ik weet niet of deze nog lang zo genoemd mag worden), een vogel met uitsterven bedreigd waar vele vogelaars op afkwamen...werd in een onbewaakt ogenblik door een rode kater naar een andere wereld geholpen. Dit is dan toch gewoon de natuur, anders dan destijds bij de kolonalisatie.

    Wat fijn dat je reserve mobiel weer terecht is. Gaaf dat je zoveel met ons deelt!
    Heel veel plezier en succes in Gluepot reserve (ben benieuwd wat deze naam met het reservaat te maken heeft?)!!!
    Hopelijk kun je dit tussentijds weer met ons delen...
    Liefs uit Delft! Dikke XXX
    Caroline
  2. Marianne en Eveline:
    13 november 2016
    Hi Tom, we hebben genoten van jouw prachtige verhalen wederom. We zien het als het ware zo voor ons. Kan ook niet anders, want Adelaide is ons bekend en de sfeer van Australië ook. Maar nu we over Tasmania hebben gelezen en Maria Island.....wouw, dat staat nu ook op onze bucketlist, zoveel moois in zo'n nog relatief korte tijd!!!!
    Ogen tekort, denken we.
    Fijn dat je nog een reservemobiel hebt. Heb je nog hetzelfde nummer, je simkaart is wel bruikbaar? We zullen het merken. Maar als je geen WiFi hebt daar, heeft het nu geen zin om je een ' what's appje' te sturen :-)

    Ja.... en de wereld hier in het westen draait ook gewoon door, ook met Trump. Dat is nou eenmaal democratie, het volk heeft gekozen, ook al is nagenoeg de helft tegen, de meerderheid telt. De stem van de minderheid wordt niet gehoord, dus de kans op rellen en muiterij wordt daardoor groter. Dat moeten ze daar maar oplossen, een antwoord op vinden.

    Maar in die mooie natuur, met die prachtige vogels en merkwaardige dieren die alleen daar voorkomen zul jij geen last hebben van Trump en volgelingen.
    Geniet dus maar met volle teugen en wij met jou als we jouw verhalen lezen.

    Liefs van ons
    MenE
    XX
  3. Nick:
    13 november 2016
    Hey Tom,
    Gave verhalen! Je schrijft het heel tof op met een mooie vermenging van jouw avontuur, natuur en cultuur. Ik hoop voor jou dat ook de gluepot reserve een pareltje is en behoord tot een van de hoogtepunten van jouw reis.