Chinese in New York

Na heel wat eilanden gezien te hebben, was ik de laatste paar dagen wederom op een eiland: Hong Kong. Nouja, het bestaat uit een aantal eilanden, en ik verbleef in Ngong Ping op Lantau Island. Dit is een dorpje als bijproduct van het grootste bronzen Boeddhabeeld ter wereld. En groot is ie; zelfs vanaf een bergtop een eind ervandaan, waar ik me na een flinke klim op de top van de wereld waande (echter nog geen kilometer hoog, zo bleek). Ik met mijn gezicht naar Boeddha, Boeddha met zijn gezicht naar Hong Kong. 

Dat een bizarre stad is, New York is er niks bij. De drukte is te vergelijken met grote steden in India, de cultuur meer westers. Hong Kong heeft haar vrijheden - overgehouden aan Britse bezetting - mogen behouden toen het onderdeel van China werd. Zo heb ik zelfs een Montessori school gezien, vrijer kan het niet toch? Jammer genoeg hebben ze de gewoonte Engels te spreken niet overgenomen; handen- en voetenwerk dus. Met die ene dag in het centrum heb ik mijn leven mogelijk wel met een uur verkort, smog all over the place! In Shanghai heeft ontwerper Daan Roosegaarde onlangs een Smog Tower geplaatst die lucht zuivert. Er wordt dus aan gewerkt! Wist je trouwens dat een Australiër gemiddeld 20 ton broeikasgas per jaar uitstoot en daarmee de grootste vervuiler ter wereld is?! 

Naast smog is ook de mensenmassa in Hong Kong benauwend. Blijkbaar is het zo druk en onrustig dat studenten thuis niet rustig kunnen studeren. Ik zag ze namelijk met hun boeken en rekenmachientjes aan een tafel in de McDonalds zitten. Onderwijs in de Macca, is dat een teken van de ultieme westerse samenleving?! Het is in ieder geval grappig om erover te fantaseren: na een studie bij McDonalds blink je uit in economie, lichamelijke opvoeding en geschiedenis. Je leert namelijk:
- Wat een cheeseburger met een losse friet, frietsaus en een Sundae kost.
- Hoeveel calorieën er in een BigMac zonder kaas en tomaat zit.
- In welk jaar het Happy Meal op de markt kwam. (1979)
- Nog toevoegingen..?

Tot slot nog even over Boeddha: hoewel ik er in India heel wat heb gezien, kwam nu pas de boodschap door. Hij is verlicht, wat betekent: hij heeft kwaad en gemeenheid achter zich gelaten, en kent nu enkel nog vriendelijkheid en mededogen. Zou het geloof de reden zijn waarom een groot land als China één kan zijn? (Terwijl Europa zo verdeeld is als wat - neem de Brexit.) 
Vergevingsgezindheid is eveens belangrijk in het Boeddhisme en lijkt mij een goed begin om problemen - van oorlogen tot familieruzies - op te lossen.