1. Home
  2. Reisverhalen
  3. Arthur

Arthur

6 november 2016 - Port Arthur, Tasmanië, Australië

Next stop: Port Arthur. Dit verbanningsoord is jarenlang gebruikt om de zwaarste criminelen op te bergen. Wel 6000 in totaal, die moesten werken in mijnen, fabrieken of elders. Een beroemde en beruchte plaats dus. Dat het berucht is, bleek wel toen een vrouw mij vertelde dat er ook veel aboriginals gevangen hebben gezeten. Ze vond dit een afschuwelijke gedachte en was van mening dat die ongelijkheid nog steeds speelt. 

Ik kwam er tijdens Halloween aan dus wat is dan een beter idee dan deelnemen aan een spooktocht?! Doordat het regelmatig voorkwam dat er criminelen overleden op de plek des onheils zijn er veel geesten waargenomen, zo vertelde onze gids Todd - een bleke, lange man met lang  zwart haar die zichzelf een nachtmens noemde. Todd gelooft in geesten en heeft er in zijn leven wel 100 waargenomen, zo ook op locatie. Hij vertelde veel verhalen op een overtuigende manier. Zelfs zo overtuigend dat Aamir - een Pakistaan die ook deelnam aan de tocht - af dreigde te zien van het plan om die nacht in zijn auto te slapen. Daarom bood ik hem een slaapplaats bij mij op de kamer aan. Hoewel we geen geest hebben gezien, moet ik bekennen dat ik diezelfde nacht wel een paar keer ben wakker geschrokken. Aamir heeft helemaal niet geslapen. 

De volgende morgen waren we gelukkig fit genoeg om tijdens een boottoer de aanwezige zeeleeuwen, walvissen en zeevogels te spotten. Dit was een geweldige vaart langs kliffen van wel meer dan 100 meter hoog. Onder de duizenden zeevogels zagen we albatrossen en jan van genten. De gids vertelde veel, waarvan ik tenminste heb onthouden dat een jan van gent tijdens een duik het water met wel 140 km/h kan raken. Dit zagen we ook!

Na de toer kozen Aamir en ik beiden weer onze eigen weg. Mogelijk kom ik hem later nog eens tegen in Sydney, waar hij woont. 

PS. Arthur veel plezier op je verjaardag vandaag!
 

4 Reacties

  1. Kees:
    6 november 2016
    Hallo Tom, geesten zijn dood maar de angst laat ze leven. Die tocht met de boot moet erg mooi zijn geweest zet het op mijn Bucket list. Straks veel plezier als ranger en bunkeren vooraf!
  2. Martin Coenen:
    6 november 2016
    Hoi Tom,

    Weer mooie avonturen beleefd...Walvissen gezien echt gaaf.
    Bedankt dat ik met je prachtige manier van schrijven lijkt of ik er ook zelf bij ben.

    Tot het volgende avontuur...
    Groetjes Martin
  3. Caroline Boom:
    6 november 2016
    Wauw Tom,
    Weer zo leuk om te lezen, heel leerzaam! Ik vertel aan iedereen, die het horen wil, over jouw avonturen en dan besef ik steeds weer hoe gaaf het is en hoe knap zoals jij dit toch allemaal maar organiseert.
    OOOHHH...geesten, daar ga je dan toch mee aan de haal in je gedachten.
    Fijn dat je vanmorgen (voor jou avond) via duo met Suus ging kletsen. Je ziet er goed, gebruind en blij uit;-)
    I will follow you...geniet in Launceston! Goede en veilige vlucht woensdag naar Adelaide.
    Liefs uit een fris en nat NL
    XXX Caroline
  4. Opa Piet, Marianne en Eveline:
    6 november 2016
    Lieve Tom, wat een leuk verhaal weer, we zitten voor de TV met zijn 3-en en lezen het op het grote scherm. We hebben heerlijk geluncht bij de Watertuin en hebben je natuurlijk gemist daar, maar waar je bent is zo gaaf, dat je ons niet zo erg gemist zal hebben, afgeleid door de mooie beelden, vogels, ontmoetingen, en al wat op je pad komt. Geestig, die geesten, en ja Kees heeft gelijk, de angst ervoor houdt ze levend.
    Veel liefs van ons hier in het Haagje en hoop dat je nog wat ziet van Adelaid voordat je aan de slag in het natuurpark. Wij vonden het een mooie stad met hele brede lanen en parken. Wel warm toen wij er waren, het was toen 35 graden. Jij bent iets eerder, het is nog lente.
    Tot schrijfs en dikke kussen van ons! xxx