Englishmen in New York

10 oktober 2016 - Melbourne, Australië

Zo, hierbij een verslag van mijn eerste twee dagen Melbourne. Hoewel mijn verblijf hier nog maar kort is, maken de eerste dagen natuurlijk de meeste indruk.

Melbourne is een indrukkende stad. Het is er supernetjes en fantastisch georganiseerd, zoals Jorian (ex-collega) mij al had voorspeld. Dit heeft er waarschijnlijk mee te maken dat de stad pas in 1836 gesticht is (ik dacht dat ik dit gelezen had, pin me niet vast op het jaartal). Moderne gebouwen ogen schoner dan oude gebouwen, maar alsnog houden ze de straten wel erg netjes. Omdat het zo recentelijk gesticht is, is het mogelijk geweest om alles efficiënt te plannen en te bouwen; een roostervormige binnenstad met brede straten en omringd door een gratis - ja, je leest het goed - tramlijn. 

Ondanks dat Abel Tasman - ook ontdekker van Tasmanië - in 1802 het gebied al aandeed, werd het pas later ingelijfd en vernoemd naar Lord Melbourne. Verdere Engelse invloed is hier afgezien van de naamgeving sterk te merken. Zo rijden er koloniale (gratis) trams, en paard en wagens als toeristische attractie. Wie denkt dat Melbourners dan ook theedrinkers zijn, vergist zich. Star Bucks rules. Daarnaast doen vele fastfood restaurants als Burger King en Mad Mex Melbourne op een grote Amerikaanse stad lijken. De mix van Engelse en Amerikaanse wordt bevestigd doordat ze universiteiten genaamd Ozford en RMIT hebben, jawel een business en een technical school. Het plaatje wordt helemaal compleet wanneer je inwoners hoort praten; een vlotte taal met een bijzonder (bekakt?) accent.

Als Amerikanen zijn ze zeker geen republikein. Dit concludeer ik uit posters die in de straten hangen met daarop: Welcome refugees. Dat Melbourne openstaat voor vluchtelingen lijkt ook meer dan logisch als je bedenkt dat de provincie Victoria - met Melbourne als hoofdstad - meer dan 50 nationaliteiten kent. Melbourne is opgebouwd voor en door immigranten. Stadsdelen als Little Italy en Chinatown zijn dan ook aanwezig. Er schijnt zelfs een Grieks stadsdeel te zijn (nog niet geweest). Bovendien zag ik een poster afgebeeld met de kop van Donald Trump en daaronder: Stop worrying if an idea has legs. Verify it has a heart. De legs van Melbourne zijn geweldig. Nu op zoek naar een heart. 

Nu nog dit: om de hoek van mijn hostel ligt Flag Staff garden dat 's avonds tot leven komt. Waar het 's middags slechts wordt bevolkt door wat meeuwen en duiven, komen er zodra het donker wordt buitengewone dieren tevoorschijn. Vleermuizen van een meter spanwijdte en gigantische eekhoorns (zo noem ik ze maar even). De laatstgenoemde klimmen in vijgenbomen en eten daarvan de vruchten. Geen idee wat het zijn, jullie? (Zie foto)

En nog iets: de eerste avond was op Federation Square toen ik per ongeluk terecht kwam bij een voorstelling met drums en vuurwerk. Deze deed me denken aan de laatste Bond film. Geen idee of het er iets - of met wat dan ook - mee te maken had. (Zie video)

Bird count: 4

Foto’s

4 Reacties

  1. Caroline Boom:
    10 oktober 2016
    Gaaf om te lezen en te zien Tom! Liefs uit Delft XX
  2. Martin Coenen:
    10 oktober 2016
    Beste Tom, je schrijft erg leuk en lijkt net of ik er ook ben,héél beeldend...spreekt tot de verbeelding...hopelijk lees ik meer mooie verhalen van Tom's Adventures Down Under
    Martin
  3. Klaaske:
    10 oktober 2016
    Leuk- grappig dat je ook daar vliegenden ziet... Klaaske.
  4. Anke:
    11 oktober 2016
    Leuk om te lezen Tom, zo die eerste indrukken, ik volg wat er nog komt. Good luck!